Weblog



Verloren in de tijd (19 oktober 2010)


Er zijn in West-Europa hoogstwaarschijnlijk nog maar weinig plaatsen waar je in de tijd kunt verdwalen. Een reis maken in een tijdmachine naar honderd of tweehonderd jaar geleden. Dat kun je in Extremadura nog doen. Ga maar eens naar Cabas del Castillo, een schitterend piepklein dorpje dat tegen een massieve rots aanleunt, met daar bovenop de restanten van een oude burcht. In heel Cabas wonen niet meer dan twintig mensen. En de meesten daarvan lijken ver over de honderd (wat natuurlijk niet waar is).
Het dorp heeft slechts enkele, meest nauwe straatjes, met daaraan authentieke huisjes, waarvan een groot gedeelte is gerestaureerd.

Rondom Cabas lopen kleine paadjes de omgeving in. Sommige half overwoekerd, maar allemaal gelardeerd met geurende kruiden, overhangende vijgenbomen en geiten- en schapenkeutels. Het is hier dood- en doodstil.
Omdat Cabas vrij hoog ligt, heb je vrijwel vanuit het hele dorpje en de paadjes er omheen een werkelijk schitterend uitzicht over de heuvelachtige omgeving die bestaat uit eindeloos lijkende dehesas. Het landschap hier moet de laatste honderden jaren nauwelijks veranderd zijn. In de bomen en struiken kwinkeleren allerlei kleine pietjes, een kakelende kip vlucht voor je uit, beneden balkt een ezel en vanuit de dehesas hoor je het geklingel van schapenbellen.

Daar gaat mijn Nokia af. Uit is de droom.