Extremadura nieuwsbrief mei en juni 2017

Een knappe dip in het weer rond de tiende mei met een onweersbuitje met hagelstenen zo groot als musseneitjes. We moesten zelfs even dekking zoeken! Na een halve minuut was dat voorbij en ging het over in regen. Ook voor onze kippetjes een nieuwe ervaring.
In het kippenhok zit trouwens een boerenzwaluw nestje, die dankbaar gebruik heeft gemaakt van de overdag openstaande deur. Gelukkig maar dat de steenmarter een nachtdier is, gespot met een nachtcamera door een van onze gasten. Die steenmarter haalt wel weer dezelfde streken uit als in voorgaande jaren: hij klimt/springt de daken op van onze bungalows op zoek naar jonge mussen onder de (antieke) dakpannen. En daarbij gooit hij de boel aardig overhoop, zo aardig dat ik met grote regelmaat de ladder op moet om met behulp van een telescopische stok de dakpannen weer in het gareel te krijgen. En waarom ga je dan zelf het dak niet op zou je zeggen. Nu ja, dat heb ik in het begin wel gedaan (het eerste jaar toen de marter actief was), maar daarbij maakte ik zoveel pannen kapot, dat het beter bleek op afstand te blijven. Enfin, ik denk al jaren na over een andere oplossing.

In mei hebben we enkele avondwandelingen met onze gasten gemaakt met als doel de Moorse nachtzwaluw te spotten. Dat lukte gelukkig, want minstens één mannetje was actief aan het zingen aan de rand van een olijfgaard. Ook kwam hij enkele keren mooi voorbij vliegen. Het waren mooie avonden, een graad of vijfentwintig en maneschijn. Toen we daarna nog iets gingen drinken bij een van de bars in het dorp kregen we een mooie show van de kerkuilen voorgeschoteld, die elke tien minuten hun jongen kwamen voeren in een gat in de muur van de kerk. Sinds de gemeente een paar flinke schijnwerpers op de kerk heeft geplaatst lijkt de vorige broedplaats verlaten en hebben de uilen hun (donkerder) heil gezocht aan de andere kant van de kerk; maar nu in het zicht van de cafégangers.
Naar later bleek, had ik me vergist en zit het ‘oude’ paartje kerkuilen toch nog op de vertrouwde plek als vorig jaar! Ze zijn dus helemaal niet verdreven door de schijnwerper. Ook dit paartje broedt en zij hebben ook jongen, maar die zijn een stuk kleiner. Ik (Gertjan) heb er weer een heel project van gemaakt om ze te fotograferen, nu in eerste instantie om vliegbeelden te maken. Een bijna dagelijks verslag hiervan is te vinden op www.facebook.com/gertjan.dezoete.

Sinds de convocatie uit is over een nieuwe subsidieronde (LEADER) in het kader van de ontwikkeling van ruraal gebied in Europa, zijn we extra actief met ons nieuwe uitbreidingsplan geweest. Dat betekende veel naar bijeenkomsten, naar de bank en overleg met onze architecte. Om voor subsidie in aanmerking te komen moesten we voor 4 juli onze plannen compleet presenteren. Na veel twijfels en rekenen hebben we uiteindelijk moeten besluiten om deze ronde aan ons voorbij te laten gaan. De eisen die gesteld werden om de subsidieaanvraag in te dienen waren dermate absurd dat we daarop stukliepen. We houden het nu bij de realisatie van een echt zwembad, dat wellicht volgend jaar gebouwd kan worden, zodat we ook in de zomer meer gasten aan weten te trekken.

We hadden dit jaar voor het eerst veel problemen om ons zwembad in orde te krijgen en wel zoveel, dat we uiteindelijk het hele bad hebben leeggepompt, het helemaal hebben gereinigd en opnieuw met water gevuld. Nu is het weer kristalhelder, maar dat heeft ons heel wat werk en kopzorg gekost!

Tijdelijk, iets meer dan een week, hebben we driehonderd schapen te logeren gehad om het gras op te eten. Het bleek een wat onfortuinlijke beslissing onzerzijds, want we kregen nogal wat opmerkingen van gasten die de overlast toch wel te groot vonden. Terecht uiteraard, want driehonderd schapen poepen heel wat af. Vandaar dat we al na een week aan de boer hebben gevraagd om de schapen weer weg te halen. Iedereen opgelucht, de boer ietsje minder. En Gertjan meer werk om te maaien.

De zomer is dit jaar al in het voorjaar begonnen; na het dipje rond de tiende mei is het onveranderlijk warm en droog geweest waarbij de temperaturen al in de eerste decade van juni de zomerse 35 plus graden bereikte. Ook daarna bleef het kwik onveranderd hoog, namelijk tussen de 33 en 41 graden. Duidelijk te heet voor de tijd van het jaar, maar we moesten het er mee doen! Het blijkt de warmste junimaand ooit te zijn geweest; weer een record gesneuveld! Het wordt dus hoogstwaarschijnlijk een lange hete zomer….

Op 20 juni konden wij weer van ons dorpshuis terug naar de finca verhuizen, gelukkig. Hier hebben we airco op de slaapkamer, 100% schaduw op ons terras en kunnen we geregeld een duik nemen. En….zitten we weer heerlijk in de natuur!

Warme groetjes van ons, Elly en Gertjan

Finca Las Abubillas, Ctra. de Jaraicejo a Torrejon, km 2
10380 Jaraicejo (Caceres) Espana

E-mail: info@extremadura-spanje.com
Tel. Elly: 0034.638.28.27.15
Tel. Gertjan: 0034.608.31.12.86
Website: www.extremadura-spanje.nl

Bezoek onze website