Niet te geloven wat voor oktobermaand wij hebben gehad: alleen maar zomerweer met dik meer dan twintig graden! Tot de 29e dan, want toen begon het eindelijk met bakken uit de lucht te vallen. Gelukkig maar, het land, het vee, alles schreeuwde om regen. Ons zwembad is dan ook nog niet eerder zo lang in bedrijf geweest. Tot de laatste dag hebben mensen gezwommen, hoewel het water intussen maar een schamele 17 graden warm was. Maar enfin, men heeft er volop van genoten! November en december gaven een wisselend weerbeeld te zien, met regen, zon, wind en ook wel kou. Het jaar wordt afgesloten met superzacht weer, een zonnetje en een wolkje, 17 graden. Dat betekent, ook in december: buiten koffie drinken, buiten lunchen. Dat zijn de cadeautjes van de winter.
We hebben in oktober met een aantal gasten excursies gedaan, o.a. naar het Nationaal Park Monfrague, maar ook enkele excursies naar de steppen van Belen, die opnieuw niet teleurstelden. Zo zagen we een juveniele steenarend, die heel geduldig op slechts 20 meter boven de auto zijn rondjes draaide; echt een fenomenaal gezicht. Ook andere arend soorten mochten we waarnemen. Bij een recent in gebruik genomen steppe-hut, die we aan fotograferende gasten aanbieden, kwamen maar liefst zes Spaanse keizerarenden tegelijkertijd opdagen. Beslist een unicum. Veel van onze gasten maken gebruik van de schuilhutten verhuur. Onze gasten komen thuis met de mooiste foto’s van de steenarend, van gieren en natuurlijk onze ‘eigen’ bosuil. Zo leuk, al die tevreden gasten. Wat hebben we toch een mooi beroep……..
Ik (Gertjan) ben opnieuw bezig om de oehoe voor de lens te krijgen, maar dat valt nog niet mee! Op de wildcam staan al wel een vos, een steenmarter en zowaar een genetkat, maar de oehoe is nog maar slechts één keertje verschenen. Om de andere rovers weg te houden, heb ik mijn trukendoos open moeten doen en ter plekke een paal in het beton gegoten, waar bovenop de oehoe dan plaats zou moeten nemen. Hopelijk kunnen de marters (de vos en de genetkat) daar niet bij…. Op 18 november was het dan eindelijk zo ver dat de oehoe ’s nachts kon worden gefotografeerd met behulp van een zogenaamde trigger die met een infrarood straal de oehoe detecteert, waarna de camera automatisch de foto’s maakt. Ik maakte die avond maar liefst dertig heel fraaie foto’s van een oehoe. Zomaar opeens: alle geluk van de wereld. Daarna heb ik helaas zoveel geluk meer gehad.
Vanaf eind juni van 2021 heeft onze finca weer heel goed gedraaid, met vooral in het laatste kwartaal heel veel gasten. Gelukkig hebben we daardoor weer wat financiële ruimte gekregen, al blijft de toekomst toch nog onzeker. Niettemin hebben we een hele belangrijke knoop doorgehakt: onze aannemer gaat in januari van start met de bouw van ons eigen huis op de finca. Ik schrijf bewust van start, want we hebben besloten om de bouw in fases te gaan doen, afhankelijk van het verloop van de verhuur van onze huisjes. Een nieuwe hypotheek durven we niet meer aan; corona heeft er hier heel hard ingehakt, zowel financieel als mentaal. We ‘moeten’ van start; we willen onze bouwvergunning niet laten verlopen. Een nieuwe vergunning aanvragen betekent weer drie jaar oponthoud. Ja, zo lang duurde het om onze licentie te verkrijgen. Pfffff. We zijn zeer opgetogen dat het nu eindelijk te gebeuren staat, want eerlijk gezegd verlangen we na dertien jaar wel naar een plek voor onszelf, zonder steeds te moeten verhuizen van dorp naar finca en vice versa.
Veel lammetjes op onze finca! Voor volgend jaar zien de reserveringen er meer dan goed uit; we zitten het voorjaar volgeboekt vanaf 14 februari…. Zo kunnen we dit jaar met positieve gedachten en vooruitzichten afsluiten! We wensen al onze trouwe lezers het allerbeste voor 2022!
Beste groeten van ons vanaf Finca Las Abubillas, Elly en Gertjan
Finca Las Abubillas, Ctra. de Jaraicejo a Torrejon, km 2
10380 Jaraicejo (Caceres) Espana