Nog nooit hadden we zoveel ‘winter’ als in afgelopen januari. De eerste vijftien dagen werden gekenmerkt door echte koude, met nachten die ruim onder het vriespunt daalden, maar wel zonnige dagen, waarop we met regelmaat toch buiten koffie konden drinken en zelfs lunchen. Wintersport weer zeggen we dan. Daarna sloeg het weer om en werd het onbestendig met veel wind en regen. De sneeuw die grote delen van Spanje verlamde, hebben wij niet gezien (helaas). Vanaf de vierde week januari kwamen we in een soort van natte moesson terecht met dagenlang regen. Dit spektakel hield weken achtereen aan, in de periode dat in Nederland de elfsteden-koorts losbrak.
Nog steeds gaan we zwaar gebukt onder de maatregelen die de Covid crisis met zich meebrengt. Dat wil zeggen geen reserveringen en nauwelijks tot geen gasten. U kunt zich vast voorstellen wat het betekent als je een heel jaar geen echte inkomsten hebt… Gelukkig heeft de bank zich bereid verklaard om een deel van de aflossingen op de hypotheek driekwart jaar op te schuiven, waarmee het zwaard van Damocles dat ons boven het hoofd hing, opgeschoven is. Dat zwaard hangt er nog wel, maar is op het moment niet meer acuut. We kunnen alleen maar hopen dat het licht bij overheden aangaat, voordat het bij ons uitgaat.
Al in februari kwam de waterranonkel in bloei, hier in de Rio Almonte
Gaandeweg februari vorderde, tekende het voorjaar zich duidelijker af: zwaluwen keren terug uit hun winterkwartieren, ooievaars beginnen massaal met broeden en we zien steeds meer velden geel, wit en roze kleuren. De maand maart zette voort met redelijk stabiel voorjaarsweer met veel zonne-uren, al ontbraken de temperaturen die we normaal gesproken gewend zijn. Regelmatig hadden we last van koude Noordelijke winden. Maart was in tegenstelling tot februari erg droog en de boeren zijn daar niet blij mee, zeker niet in combinatie met de uitdrogende wind. Er wordt dus weer reikhalzend naar regen uitgekeken. 28 maart noteerden we de eerste bijeneters, voor ons het ultieme sein dat het voorjaar arriveert. De schuilhut staat weer klaar, takjes zijn uitnodigend opgesteld en een hoppen nest box is in de wand ingebouwd. Helaas hebben de lammetjes deze winter de broedwand van de bijeneters wel een beetje verruïneerd, maar ik vermoed niet dat dat nadelig effect op de bijeneters zal hebben.
Maart is de maand voor de orchideeën; dit is het bloempje van Ophrys scolopax
Na jaren van volgen, zoeken, uitproberen, noem het allemaal maar op, heb ik (Gertjan) dan eindelijk een oehoe gevonden die ik kon fotograferen! En of die ene plek nog niet genoeg is, vond ik notabene nog twee andere oehoe nesten, op minder dan vijf kilometer van onze finca. Eentje zelfs hemelsbreed op hooguit 1 kilometer! Bij een van deze twee oehoeparen heb ik een schuilhut geplaatst, in de hoop de oehoe op een vaste zitplaats te kunnen gaan fotograferen. Ontzettend spannend……..
Mannetje oehoe, op een van zijn vaste zitplaatsen
En dan nu het belangrijkste nieuws: Eindelijk is Elly’s boek af, waarin zij in dagboekvorm verhaal doet van de aanloop naar het ontstaan van Finca Las Abubillas. De digitale versie is al beschikbaar, maar het is nog even wachten op het fysieke boek, zodat iedereen het boek kan gaan bestellen, in digitale vorm als e-book, of als ‘echt’ boek. Heel binnenkort krijgt u daarover een aparte email. Alle beetjes helpen in deze tijd, dus wij hopen dat Elly’s boek massaal verkocht gaat worden!
Een hoopvolle groet in deze barre tijden vanuit een veilig Extremadura, Elly en Gertjan
Finca Las Abubillas, Ctra. de Jaraicejo a Torrejon, km 2
10380 Jaraicejo (Caceres) Espana